Het is welbekend: Biodanza de dans van het leven. Om alles in je te activeren als een levend geheel. Waarin muziek de motor is en je lichaam de uiting ervan. Ingaan op de impetens, de vonk die ons laat bewegen en in beweging brengt. De vitaliteit die ons doorstroomt met nieuwe energie. Daar is moed voor nodig. Moed is in het Engels: Encourage, wat in het Frans weer van het hart uitgaand betekend. En dan hebben we de titel van deze les te pakken: lef een ander woord voor moed is de het meervoud van leven.
Wat hebben we hiervoor nodig om in die lef te komen.
Om in de lef te komen, is een trigger, de vonk dus, nodig. Het is iets wat ons aanspoort om een stap te zetten. Vaak is het een reactie van een ander die wat in ons raakt, waardoor we reageren. We kunnen op 2 manieren reageren: door in de afweer te komen, oude trauma’s, ons overlevings strategie komt naar voren. Het vechten of het vluchten. Aangezet door ons reptielenbrein en de Amygdala, de amandelkern in onze hersenen. En in het reptielenbrein zit de grote zenuw: De Nervus Vagus, de 10e zenuw. Helemaal verbonden tot in onze buikstreek. Daar zitten ook onze guts, onze ingewanden, wat in het Engels een ander woord voor lef is. Als we de angst voelen, dan voelen we vaak ook ons een beetje misselijk, vooral als deze angst ons boven het hoofd groeit.
Wat is de lef in ons, die ons aanspoort om iets te gaan doen.
Als we in de woordenboeken kijken, dan betekend lef in het Engels ook guts. En guts komt vanuit ons middenrif. Vanuit onze organen. Het zet ons in beweging. Dus we hebben voor lef ons hart als vonk nodig en onze guts (ingewanden) die ons de stap laten zetten. En dan komt het mooie van Biodana naar boven, de muziek die je meeneemt in een oefening, waarin vanzelf van alles gebeurt. Een uitnodiging om een stap te zetten. En zo een analogie naar het dagelijks leven om daar ook stappen te zetten in de omstandigheden die ons niet zinnen. Te snappen, klagen helpt niet, maar iets daarin ondernemen wel.
Hoe kunnen we een stap zetten?
Exposure is een ander woord voor blootstellen. Als we een stap zetten, dan steken even ons hoofd boven het maaiveld uit. We doen anders, dan anders. Vaak zijn er dan mensen die wijzen, zij willen niet dat je het anders doet dan voorheen. Zij willen je tegenhouden en beschermen tegen de ongemakken van het leven. Echter als ze je beschermen tegen alle ongemakken, dan geven ze je ook geen kans om te ontdekken wat dan wel voor jou een manier kan zijn om prettiger te leven. Een onderneming te starten, die jou aanzet om uit het leven te halen wat er in zit. Een stap die je veel verder brengt, dan door te klagen en je te wentelen in je ongemak. En soms kan dat fout gaan en we weten van onze fouten kunnen we leren. En als we geen lef hadden gehad, dan zouden we nu niet kunnen fietsen, niet kunnen zwemmen, geen vuur kunnen maken. Noem maar op.