Een gedichtje van Toon Hermans: Vreemde stad. Het lijkt wel een beetje op het lied van Guus Meeuwis: Mijn Brabant. Allebei gaan ze waardoor voel ik me op mijn gemak. Daarom de titel van deze Biodanza les: Wie goed doet, goed ontmoet.
Lopend door een vreemde stad
Waar je niets en niemand kent
En ergens op een zebrapad
Een glimlach tegenkomen
Daar kan ik stratenlang van dromen
’t Is of je even niet meer eenzaam bent
(door Toon Hermans)
Zo is het ook in deze week van de eenzaamheid. In de wekelijkse les komen we elkaar tegen. Het is dan heel gewoon om te glimlachen en even op een prettige manier contact te maken. Dat mogen we meer mee naar buiten nemen. Mee naar de wereld die het gewone leven heet. Om zo ook een ander toe te lachen ook al kennen we hem niet. Om eventjes verbinding te maken vanuit jezelf ook al ken je de ander niet. Even aanwezig zijn in de ontmoeting. Gewoon om de ander een fijner gevoel te geven.
In Biodanza genereren we Vitaliteit. De waarden van ons energie systeem gaan omhoog. We voelen ons aanwezig in ons lijf en we kunnen voelen dat we leven. Onze levenskracht neemt toe tijdens de les. Alle 5 lijnen dragen bij aan meer levenskracht. Om zo krachtiger het leven aan te kunnen. Vanuit deze kracht kunnen we ook de mensen in onze omgeving meenemen in onze Vitaliteit. We lachen ze soms alleen maar toe. En net zoals het bovenstaande gedicht al aangeeft, dan is het voor de ander even anders. Dan voelt hij zich even niet meer zo alleen. Dat kunnen we al betekenen voor de ander door alleen te glimlachen.
Daarom een verzoek vanuit de lijn van affectiviteit bezoek deze week eens iemand die het moeilijk heeft. Of nodig iemand uit op de koffie of om samen te eten. We zijn sociale wezens we hebben de ander nodig. Ook jij.
Dinsdag 30 september en maandag 6 oktober in Haren.